Nelo (part3)

NELO (part 3)

Pobarana I najdena se cuvstvuvam. Me vozi Nelo so casovi niz sela za mene magija I son , za nea minato I nadez. Barame isto taka mi se cini no ne mozam da i priznaam. Zastanuvame na eden most pred seloto kade site luge nosat crveno vo nedela. Sakam da go slikam sonceto sto zaoga. Nelo pali cigara. Nelo-i dovikuvam, koga resava da se izgubi vo trevite kade pasat samo dve kravi. Ne se vrtis, I ne me slusa. Ja nema. Patuva kaj nego. Trgnuvam po nea I ja slikam kako se gubi vo sonceto sto umira. Tuka sum samo nekolku metra do nea no ne me zabelezuva. Nelo!!!
Vleguva vo rekata so se alishta I pak ne me slusa dodeka ja dovikuvam. Ostanuvam na bregot da ja gledam. Kolku e sovrshen migot, ne sakam duri ni da slikam.


Vleguvame vo seloto, celoto e crveno. Covek na okolu 80 godini oboen so crvena boja od glava do peti ne sopira. I kazuva na Nelo na indijski deka ne smeeme ponatamu ako ne se oboime vo crveno. Ako vlezeme ne-crveni nokta ke ne zeme . Pred Nelo da mi go prevede stotukurecenoto veku sum nadvor I starecot me slika so pechati od kako krv crvena boja.
Sama na kosata si stavam od krvta. Se vrtam d a ja najdam Nelo a taa krishum me slika crvena. Nelo presoblekuva vo svojot crven fustan, znaese predhodno kade me nosi…a jas mislev lutame bezkompasno meseci niz Indija. Ima polna mesecina koga sednuvame pod orevot star kolku I mesecinata. Doaga svetiot covek. Samo toj e oboen vo belo. Sednuva do nas na nekolku stapki dalecina. Lugeto od okolu se razotiduvaat. Nelo mi dava pogled koj znaci deka I jas bi trebalo da napustam. Stanuvam. Sednuvam od drugata strana na ulicata, kade dve macinja si igraat vo trevata. Si zaigruvam I jas so niv. Nekoj me dopira po ramoto, se shtrekam I go poglednuvam. Beliot covek mi se nasmevnuva. Od drugata strana na ulicata stoi Nelo zacudena. Starecot sednuva do mene. Macinjata mi sednuvaat vo skutot. Beliot covek pocnuva da zboruva.Ne go razbiram, no del od mene razbira sto saka da mi kaze. Pocnuvam da placham silno I dolgo. Golem del od mene ne razbira zosto. Nelo seuste stoi od drugata strana na ulicata. Jas placham , placham I za nea. Doga I me zema za raka silno, ne se dvizi moeto telo. Mi udira slakanica I me prekolnuva da si odime-veli deka stariot saka da mi ja zeme dushata, deka ke me prokolne, deka mora da odime. Stariot samo mirno me poglednuva so golemo cuvstvo na cosustvo I ja stava rakata vrz mojata raka. Ne go pustam. Ne znam nesto mi kazuva I del od mene go razbira. Nelo e besna I me vleche da si odime. Stariot mi ja pusta rakata. Me pusta da si odam. Veke sme na pat I Nelo vozi ludo. Ne znam kade sme, ne znam kako vlegov vo kolata-ne se sekavam na nisto. Sopira na mostot, nok crna e nisto ne se gleda. Me nosi do rekata I me mie . Crvena se obojuva rekata. Ne sum tuka, I Nelo toa go pimetuva. Me ostava sama vo vodata. I pocnuva da se moli na indijski. Go custvuvam duhot kako lebdi naokulu, luta neuspesno pred da mi go najde teloto. Taa vecer ja prespivame na livadata. A utroto Nelo vozi, vozi sto podaleku od seloto so crvenite luge, od mostot, I rekata.